Zarządzanie ludźmi to ogromna sztuka i umiejętność! To nieustanna praca i balansowanie między ludźmi, terminami, budżetami i klientami. Dobrze, że coraz większy procent tych, którzy zarządzają ludźmi, ma świadomość, że zespół jest niezbędny do realizacji wyznaczonych celów. Liczy się w nim każda osoba – każda ma unikatowe cechy, umiejętności i zasoby. Podobnie jak każda posiada obszary rozwojowe, nad którymi powinna pracować. O ile indywidualna komunikacja z każdym z pracowników może nie nastręczać aż tak wielu trudności, o tyle komunikacja w zespole, między poszczególnymi jego członkami bywa konkretnym wyzwaniem. Część charakterów ściera się ze sobą, część udowadnia swoje racje innym… Nic dziwnego, że dobranie kolejnej osoby do zespołu to wyzwanie dla zarządzającego.
Różnice w charakterach
Naukowcy często się spierają: podobieństwa się przyciągają, czy może wręcz odwrotnie. Choć pojawiają się teorie, jakoby w związku lepiej było mieć ze sobą więcej wspólnego niż odmiennego, nieco inaczej sytuacja wygląda w pracy. Tu na ogół rekomendowane jest dobieranie zespołu na zasadzie pewnych różnic w charakterach. W Twoim zespole powinny być zarówno osoby dobrze zorganizowane, poukładane, terminowe, jak i innowacyjne, twórcze, z nieco spontanicznym podejściem do życia i pracy. Przy usystematyzowanej pracy, potrzebny jest czasem żart, przy problematycznych sytuacjach przyda się ktoś, kto rozładuje atmosferę.
Charaktery powinny być różne, ale zdecydowanie nie skrajne. Małomównemu, o analitycznym umyśle, zamkniętemu w sobie introwertykowi będzie trudno tworzyć skuteczny duet z energicznym, ekspresyjnym ekstrawertykiem. To może stanowić mieszankę wybuchową. Zdecydowanie inaczej, łatwiej będzie przebiegała współpraca między pracownikami, którzy choć nieco się różnią charakterologicznie, wyznają wspólne wartości, mają podobne podejście do tematów zawodowych.
Kiedy ja byłam w Twoim wieku…
W przypadku wieku trudno mówić o złotej regule. Tu wiele zależy od poszczególnych pracowników w grupie. Choć rówieśnicy często mają wspólne tematy, sposób myślenia i działania, można mnożyć przykłady świetnie współpracujących ze sobą pracowników, którzy znacząco różnią się wiekiem.
Starsza osoba może dzielić się wiedzą, doświadczeniem, wspiera, motywuje, trochę „matkuje” młodszemu, nierzadko wycisza konflikty, negatywne emocje. Tymczasem młodsi pracownicy też dzielą się wiedzą – ale tą ze świata nowinek technicznych, wprowadzają dodatkową energię, odwagę w działaniu, doceniają tych doświadczonych, sprawiają, że czują się oni dowartościowani, potrzebni. Wszystko zależy od tego, czy pracownicy reprezentujący poszczególne grupy wiekowe są otwarci i elastyczni w działaniu.
Pamiętaj też o…
Zróżnicowane płciowo zespoły są z reguły „wdzięczniejsze” do zarządzania. Prawdopodobnie wynika to z faktu, że kobiety przywiązują wagę do innych aspektów w pracy zawodowej niż mężczyźni. Z reguły przedstawiciele obu płci dobrze wzajemnie się uzupełniają.
Natomiast z punktu widzenia zarządzania najtrudniejszymi zespołami do koordynowania są te składające się wyłącznie z kobiet. Choć kobiety z reguły są sumienne, obowiązkowe, pracowite, potrafią niestety między sobą stwarzać konfliktowe sytuacje, w których im samym wcale się dobrze nie pracuje. Oczywiście nie można powiedzieć, że jest to regułą. Tu znów wiele zależy od charakterów poszczególnych pracownic.
Poszukując nowego pracownika, w pierwszej kolejności należy rozważyć jego kompetencje, doświadczenie, podejście do pracy. Warto jednak wziąć także pod uwagę charakterystykę zespołu, którym aktualnie zarządzamy.
Autor: Anna Dolot
Artykuł ukazał się w portalu Onet Biznes.
